Vandaag neem ik jullie mee naar een bijzonder plekje vlakbij onze accomodatie. We gaan naar het Willibrordusputje en kapel. Dit is zeker je avondwandeling waard.
Het is het begin van een lange reis…

“Willibrordus vriendt der Heeren, Vader van ons nederlandt. Wilt van uwe dienaers keeren, korssen, pest en heeten brandt”.
De patroonheilige van de kerk van Wulpen, Sint-Willibrordus, kwam van over het kanaal naar de lage landen. Hij kwam er met de zijnen, een dozijn in aantal, zieltjes winnen. En volgens de overlevering verbleef hij tijdens zijn tocht in Wulpen. In de bed and breakfast van onze voorouders…
Neen, dat zou te mooi zijn 🙂
Maar goed, hij sloeg hier met zijn staf op de grond en er ontsproot een bron, het Willibrordusputje was mirakuleus geboren. Eén welgemikte slag volstond om het water te doen opborrelen tijdens de toenmalige droge periode. En nooit of te nimmer stond deze bron nog droog.
Al snel werd aan het water een genezende kracht toegeschreven, handig in die tijden van pest… Droogte en ziekte, de geschiedenis herhaalt zich. En zo houdt men in Wulpen, sinds 1657 (!) een bedevaart op Pinkstermaandag.
Behalve in Wulpen kan je de goedheilige man ook eer bewijzen in Echternach (LUX) waar hij in 739 werd begraven. Dit kan je doen per fiets zoals beschreven in het boekje ‘Bedevaartenroute’ door Bert Sitters, wel een pittige 730 kilometer.
Daar kan je deelnemen aan de Springprocessie. In deze optocht zijn de deelnemers met elkaar verbonden zijn door witte zakdoeken. Ze springen in de maat van naar voren, wisselend op hun linker- en rechtervoet. Het voormalige bekende ritme waar de figuurlijke processie zijn naam aan ontleed , drie stappen vooruit en twee achteruit, werd afgeschaft na enkele chaotische edities.
Als je niet genoeg van krijgt van al deze geschiedenis dan kan je na bezoek aan het WIllibrordusputje even rechtdoor lopen en de Toekomstlaan oversteken. Je houdt links aan op het fietspad en slaat dan in op een traag weggetje richting de mooie kerk van Wulpen. Op het marktplein kunt u in de oude pastorie genieten van een natje en droogje of lekker eten.
Met devote groeten,


Moh dat wist ik niet… merci voor dit weetje 😉
boeiende materie hé 🙂