Het is bijna niet te geloven maar een kleine 100 jaar geleden was Oostduinkerke nog een typisch vissersdorp. De mensen leefden er in bescheiden huizen en aten wat kustvissers en stoere IJslandvaarders konden vangen. De Oostduinkerkse visserij overleeft de 2de wereldoorlog niet, enkel de paardenvissers houden stand en blijven tot op vandaag dé ambassadeurs vanMeer lezen over “Over [‘zebenə(n)] en andere ‘visschersklap’”